تنها دلم برای شما تنگ میشود

به نام خدا امروز خمیردندانم تمام شد. خوشحال شدم. مدتی‌ست که با وسایل و اشیاء دور و برم مسابقه میدهم برای بقا. مثلاً به قوطی ربّ گوجه‌ای که تازه خریده‌ام میگویم: ببینیم من بیشتر دوام می‌آورم توی این دنیا یا تو! و هر بار که برنده میشوم احساس میکنم توی طناب کشی با مرگ برنده شده‌ام! حالم خوب است! امروز خمیردندان قدیمیم را شکست دادم. اما یک روز هم میرسد که خمیردندان و مداد تا نیمه تراشیده، حتی بسته‌ٔ گوشت چرخ کردهٔ توی فریزر بلأخره شکستم میدهند. آنوقت من نیستم اما روسریهایم هنوز به چوب رختی آویزانند و هنوز این ضبط قدیمی برای هر کسی که دکمه‌اش را فشار دهد "یاد ایام" میخواند. مثل تو که نیستی و هنوز هر بار در شیشهٔ عطرت را باز می‌کنم اتاق‌ها نفس می‌کشند. پانته‌آ صفائی. ۳۰/ ۸/ ۱۳۹۵ تنها دلم برای شما تنگ میشود...ادامه مطلب

به نام خدا انقدر بی احساسم که یک ساعته هر چی آهنگ گوش میدم، هیچ احساسی برای نوشتن ندارم.... اهههههههه حالم از این یکی خودم به هم میخوره. چرا اینطوری شدم؟ چرااااااا؟؟ هر کی احساسات منو دید، بهشون بگه: برگردید! دوستتون دارم غلط کردم گفتم برید گم بشیدبرگردید! میخواهم زنده بمانم... پ ن: شاید مرده ام خودم نمیدانم... Morteza Pashaei – Roozhaye Sakht  ۱۲۸ mp3 *بدون چتر لطفاً* تنها دلم برای شما تنگ میشود...ادامه مطلب

به نام حضرت دوست تنها مهربان غایبِ حاضرِ هستی! عاشق زندگی ام هستم. زندگیی که باورم به حضور نزدیک شما شیرینش میکند. پ ن1: یکتا باور روزهای سختم! زندگی ما آدمها جوری شده که اگر برای مسائل مختلف زندگی ات ذوق کنی و بخواهی با شور و حال برای دوست و آشنا و خانواده تعریفشان کنی، به تو انگ میزنند که قصد خودنمایی و جلب توجه داری. کم کم عادتهای قشنگی مثل یادداشت اتفاقات روزانه و نوشتن درددل با ... که از کودکیهای دور داشتی، فراموشت میشود و سعی میکنی فقط برای خودت بخندی، فقط برای خودت گریه کنی و حتی فقط برای خودت فکر کنی و تصمیم بگیری. (هر چند اگر این آخری را رعایت کنی، میگویند: خودرأی هستی... و گاهی نمیدانی بعضیها با خودشان چندچند هستند؟!) بناچار اما با رغبت بی اندازه رهایشان میکنی؛ گور پدر اجتماعی بودن ذاتی آدمها! آری؛ اینگونه که میشود، وقتی اهلش را نمیابی، بهتر است خودت بمانی، تنهای تنها. پ ن2: عزیز حاضر! میدانم میشود با تمام باورم باز هم بگویم: غیر از شما، همه بدرک... تنها دلم برای شما تنگ میشود...ادامه مطلب

به نام خدا سلام مهربان ترین! این ایام عزا و ماتم را به شما تسلیت میگویم. گاهی آدمهایی در زندگیمان در نقشهای مختلف می آیند که درست است از نظر کمی مدت حضورشان زیاد نیست اما بخاطر مرام و شخصیت انسانی که دارند، آدمهای خوب و مهمی میشوند. نگاه ما به این افراد متواضعانه میشود و آرزوها و دعاهای نیکمان سمتشان میرود. امروز دلم فقط میخواست به خدا التماس کنم که یکی از همین اشخاص، مشکلاتش حل شود و بماند در مسیری که شروع کرده و همیشه شادیهایش پایدار باشد. امروز دلم میخواست بگویم: بخاطر صداقت، انسانیت و تلاش بی وقفه ای که از ایشان دیده ام و برایم تحسین برانگیز بوده است، نمیتوانم از کنار ناراحتیهایشان راحت بگذرم. امیدوارم خیلی زود همه چیز مثل قبل شود... شما که سبب اتصال عرض و سمائیید؛ میشود بخواهم خیلی برایشان به درگاه خدا دعا کنید؟ تنها دلم برای شما تنگ میشود...ادامه مطلب

تست

تنها دلم برای شما تنگ میشود...

به نام حضرت دوست

هر چه خوبی حق تعالی داده بر ما امشب آمد...(خاطره انگیز)

تنها دلم برای شما تنگ میشود...

به نام خدا بروید ای حریفان بکشید یار ما را گویا این غزل در دوره ای سروده شده که وزیری معشوق سیرت استعفا داده بوده(با توجه به ابیات بعد، احتمالاً وزیر ارشاد منظور شاعر است) به من آورید آخر صنم گریزپا را گویا مستعفی سبک پا بوده و علاوه بر وزارت ارشاد، دونده ماهری نیز به شمار میرفته است که شاعر از دوستانش خواسته زود بروند و مستعفی تند رو را برایش بیاورند. به ترانه‌های شیرین به بهانه‌های زرین این مصرع شاه مصرع شعر است و پرده از قضایای کنسرت و مجوز  دهی و عدم مجوزدهی به آنها برمیدارد. گویا شاعر قبلاً با موسیقی و کنسرت مخالف بوده اما چون مستعفی موافق است، از مواضعش پایین تر نشسته و گفته است: برای جذب دوباره اش، از آلات موسیقی کنسرتی استفاده کنند. بکشید سوی خانه مه خوب خوش لقا را و باز ادامه همان التماس و خواهش برای بازگشت. نکته اینجاست که برای معشوق مستعفی اصلاً حق انتخاب هم قائل نمیشده اند. زوری بوده برگشتن؟ ... وگر او به وعده گوید که دمی دگر بیایم وای... اینجا میگوید برحضر باشید از گولمالی های معشوق مستعفی ام! او شاید به شما بگوید که بروید من خودم می آیم اما... همه وعده مکر تنها دلم برای شما تنگ میشود...ادامه مطلب

به نام خدا

...

تنها دلم برای شما تنگ میشود...

به نام خدا این ابیات آخر مثنوی عقاب از خانلری ست. شعری که برای اولین بار در کلاس فارسی عمومی سال 85 آنروزها که دانشجوی ترم یک فلسفه بودم، استادمان(آقای دکتر الف) خواند و شرح داد. بعد از آن روز و پس از تغییر رشته، بارها سر کلاس همان استاد، به دلایل مختلف این شعر تدریس شد. شعری که من ادبیات را بدان شناختم. امروز نیز در جایی دیگر عقاب خوانده شد. راجع به آن حرف زده شد و... این بار جای کسی که درس میداد، خودم بودم هرچند خیلی سنگین است برایم! هنوز همانقدر این شعر را دوست داشتم که روز اول در کلاس 807 مجموعه کلاسهای دانشگاه، شنبه ای پاییزی ساعت 4 تا 6.و چقدر منتظرش بودم... امروز پس از تدریس متنی از غزالی و جکایتی از باب هفتم گلستان، نوبت به شورانگیزترین شعر زندگی ام رسید. بچه ها خسته بودند. خواستم کتاب را ببندند تا با هم حرف روان شناسانه بزنیم.("روان شناسانه!" واژه محرکی بود دیگر! و بعد هم حس کردم آنها خوشحال بودند! زیرا این را از کسی میشنیدند که هیچ گفتگوی خارج از درسی نداشته) به آنها گفتم: "برای چه این رشته و دانشگاه را برگزیدید؟" همهمه جماعت خسته نشان میداد، انگیزه هایشان قویست هرچند که ریز تنها دلم برای شما تنگ میشود...ادامه مطلب

به نام خدا 1:(دانشکده) -وقتی شروع کردم درس بدم، بعد از خانواده و تو، به یکی از استادا گفتم و شادی حاصل از این اولین رو تقدیمش کردم اما هیچ واکنشی بهم نشون نداد. خیلی ناراحت شدم (کتابخونه مرکزی جلو آب سردکن) _لیوان درنیار. بیا من لیوانم هست اول تو باهاش بخور -چه مشکوکی؟ از کجا خریدی که متبرکه انقد؟ _تو بخور کارت نباشه (آب خوردن با لیوان تاشوی دوسجون) _شادی اولین استفاده از لیوانم که تازه خریدم تقدیم به تو خیلی از ایده تقدیم شادیات خوشم اومد. خواستم منم شادی بدم اولم به خودت. 2: علی سفره و بابا هم فردا میره. خیلی حالم گرفته است خیلی تنها دلم برای شما تنگ میشود...ادامه مطلب